Ten Hemel opgenomen

ls een voetdruk,
een stap in het zand,
geluk1
een spoor gekerfd in een rots,
zo is de pijn gegrift in mijn hart
de stille getuige,
van de afwezige aanwezigheid van die mens,
die een onuitwisbare indruk achterlaat in mijn leven.
Ik staar naar de hemel,
alsof mijn ogen Hem kunnen vasthouden,
maar starend naar boven,
verblind door tranen,
zie ik niets,
en buig ik mij naar beneden,
naar de aarde, de menselijke grond,
en zie ik zijn laatste voetstap,
zijn diepe spoor gegroefd in mij.
En weet,
de voetstap wist mij de weg,
nu nog ongebaand,
nu nog onzichtbaar,
slechts die ene stap….is
nodig om zijn weg te gaan,
in zijn geest,
en waar te maken zijn Naam:
Ik Ben er voor jou!

Ingezonden door Suzan de Boe