Hart en weg
In Jeremia 32:39 lezen we “Ik zal hun één hart en één weg geven, zodat zij Mij te vrezen al de dagen, hun en hun kinderen na hen ten goede.” (in de NBG-vertaling van 1951). Die combinatie van ‘hart’ en ‘weg’ vind ik wel mooi. Het hart wordt in Spreuken 4:23 ‘de bron van je leven’ genoemd. Het gaat dan over je innerlijk leven, waar de belangrijke beslissingen vallen. In Jeremia 32 maakt God duidelijk dat het hart van zijn volk Israël weer ontzag voor Hem moet leren, want de Israëlieten zijn Hem kwijtgeraakt. Als ze Hem teruggevonden hebben en opnieuw met Hem verbonden zijn geraakt, dan wordt hun hart weer gestempeld door zijn verbond met dit volk. En vervolgens ligt er een ‘weg’ vóór hen om te gaan, wandelend met God en met elkaar. Met een hart dat zijn houvast in God gevonden (of hervonden) heeft, kunnen we stabiel zijn maar blijven we niet stilstaan: vol vertrouwen en vreugde kun je dan je levensreis voortzetten. Zoals bijvoorbeeld in Handelingen 8:39 over de eunuch uit Ethiopië gezegd wordt.
 
Contacten met mensen van De Levensbron
Deze samenwerking ontwikkelt zich intussen verder. Er gebeuren mooie dingen: dan denk ik allereerst aan de drukbezochte dienst op 26 mei jl., met veel kinderen; en aan de aanwezigheid van onze gemeente op ‘social media’, waar we tegenwoordig onze activiteiten kunnen publiceren. Wie weet wat voor gezegende toekomst God nog in petto heeft voor onze gemeente…
Op de kerkenraadsvergadering van 17 juni jl. zijn ook wel twee ergernissen ter sprake geweest, om die gezamenlijk op te lossen: de ordeverstoring door de vele kinderen in de consistorie tijdens de dienst, en de teleurstelling bij trouwe kerkgangers als ze hun steevaste plekje door gasten bezet zien. Op beide punten hebben we goede afspraken kunnen maken om ze uit de wereld te helpen. Tja, als je een nieuwe weg inslaat, kom je wel eens onverwachte obstakels tegen, maar ‘al doende leert men’. Laten we de pluspunten voor ogen houden, zonder eventuele minpunten te veronachtzamen.
 
Gespreksgroep
Op 18 juni hebben we het seizoen 2023-24 afgesloten (met een lekker gebakje bij de koffie). Toevallig waren we toen ook aan het eind van het boekje ‘Dit is mijn lichaam’, over de Kerk van Christus volgens het Nieuwe Testament. Na de zomer willen we verder gaan met het boekje ‘Dichterbij dan je durft te dromen. God horen, zien en ervaren’. De eerste keer is afgesproken voor maandag 9 september (van 14.30 tot 16.00 uur in de consistorie).
We hebben goede (geloofs)gesprekken met ons vijven, maar nieuwelingen erbij zijn hartelijk welkom!
 
Stiltemoment
We houden nu vast aan het patroon dat we op de eerste donderdag van de maand tussen 19.30 en 20.00 uur de kerk openstellen voor wie daar de stilte zoekt. De volgende keer is dat dus op 4 juli. Vervolgens niet op 1 augustus (dat slaan we over), en dan weer wel op 5 september.
Op verzoek heb ik onlangs een korte meditatie geschreven voor de digitale uitnodiging hiervoor, over ‘rusten bij de bron’. Jezus doet dat in Joh. 4:6, onderweg door Samaria. Als Hij vermoeid van de reis bij de Jakobsbron komt, blijft Hij daar zitten en komt het tot een belangrijke ontmoeting met een Samaritaanse vrouw. In een kerkje als het onze mogen we rust zoeken en levenskracht putten uit de Bron van ons bestaan.
 
Groet
Er wordt me nogal eens gevraagd of we het al gewend zijn in Kortgene. Wel, dan kan ik zeggen dat de nieuwe woning al aardig vertrouwd voelt. Er moet nog wel wat gebeuren, met name aan de tuin en het leggen van zonnepanelen, maar voor het overgrote deel is het nu klaar. En we zijn nog steeds blij en dankbaar dat we dit gevonden hebben!
Janke en ik wensen u een mooie zomer! Met een vriendelijke groet, mede namens haar,

ds. Arie Spaans